Een van de historisch belangrijkste racewagens, de Mercedes-Benz W 196 R Formule 1 ‘Stromlinienrennwagen’ uit 1954 met chassisnummer 00009/54, wordt op 1 februari 2025 tijdens een exclusieve veiling in het Mercedes-Benz Museum in Stuttgart te koop aangeboden. De auto maakt deel uit van een uitmuntende collectie van elf auto’s van het Indianapolis Motor Speedway Museum, die RM Sotheby’s via een serie van drie veilingen in nauwe samenwerking met Mercedes-Benz Classic zal aanbieden. Met de opbrengst van de veilingen kunnen de verzamelaars- en restauratie-inspanningen van het museum in stand worden gehouden. Deskundigen van het Mercedes-Benz Classic Center in Fellbach en het eigen archief van de onderneming stellen een expertiserapport van de fabrikant samen waarin de originaliteit en authenticiteit van de auto uiteen worden gezet.

Er zijn maar weinig historische racewagens zo beroemd geworden als de ‘Silberpfeile’ (‘Zilverpijlen’) van Mercedes-Benz. Ze domineerden de Grand Prix-races in het voor- en naoorlogse tijdperk en werden bewonderd om hun geavanceerde technologie en sensationele snelheden. De W 196 R werd ontwikkeld om te voldoen aan de nieuwe reglementen die vanaf 1954 van toepassing waren en stelden dat de maximale cilinderinhoud 2,5 liter mocht bedragen. Al snel werd duidelijk dat deze auto in handen van legendes als Juan Manuel Fangio en Stirling Moss een winnaar was.

De W 196 R heeft een achtcilinder lijnmotor met een cilinderinhoud van 2.494 cm³ die is voorzien van een complexe Hirth-krukas met rollagers. De injectiemotor bestond feitelijk uit twee viercilindermotoren met twee nokkenassen voor zowel de inlaat- als de uitlaatzijde. Het was een fantastische motor die garant stond voor een betrouwbare en soepele vermogensafgifte en die na twee seizoenen ontwikkeling goed was voor een vermogen van 213 kW (290 pk). Aangezien het nieuwe racereglement van 1954 weinig beperkingen oplegde voor de carrosserie. Daarom besloot Mercedes-Benz een gestroomlijnde, aerodynamische carrosserie met gesloten wielen te ontwikkelen om de auto te optimaliseren voor hogesnelheidscircuits. Er was ook een open carrosserie met vrijstaande wielen, ideaal voor bochtige circuits.

Tijdens de Grand Prix van Frankrijk in Reims maakten drie exemplaren van de nieuwe W 196 R met stroomlijncarrosserie hun langverwachte debuut. Het team van Mercedes-Benz behaalde een spectaculaire dubbele overwinning: de coureurs Juan Manuel Fangio, Karl Kling en Hans Herrmann eindigden als eerste, tweede en zevende, waarbij Herrmann de snelste raceronde liet noteren. De race betekende een daverend succes voor Mercedes-Benz bij zijn langverwachte terugkeer in de autosport. Juan Manuel Fangio won in 1954 het Formule 1-wereldkampioenschap met de nieuwe Zilverpijl.

Chassisnummer 00009/54 in de competitie

De W 196 R werd voor het seizoen 1955 doorontwikkeld om de concurrentie voor te blijven. De motor werd op tal van punten verbeterd en kreeg onder meer een nieuw inlaatspruitstuk. Er werd besloten om de open carrosserie met vrijstaande wielen voor bijna alle races van seizoen 1955 te gebruiken, waarbij verbeteringen en updates resulteerden in een gewichtsvermindering van circa 70 kg ten opzichte van zijn voorgangers. Het raceteam trok bovendien Stirling Moss aan als nieuwe coureur.

De Formula Libre Buenos Aires Grand Prix op 30 januari 1955 was de eerste race voor chassisnummer 00009/54 met open monoposto-carrosserie en Juan Manuel Fangio achter het stuur. Fangio pakte pole position en won uiteindelijk de race, die uit twee manches bestond.

Het Italiaanse circuit van Monza was voor seizoen 1955 onderhanden genomen en onder meer voorzien van een nieuwe hogesnelheidsbocht die legendarisch is geworden in de autosport. Voor de Grand Prix van Italië werd besloten om chassisnummer 00009/54 voor het eerst in seizoen 1955 uit te rusten met de stroomlijncarrosserie. Stirling Moss zat achter het stuur. Juan Manuel Fangio pakte pole position in eenzelfde model, met Moss als tweede op de grid bij de start. Moss nam de leiding over van Fangio in de negende ronde, maar zou uiteindelijk door technische problemen als zevende finishen. Desondanks zette de Engelsman de snelste ronde van de race op zijn naam in chassisnummer 00009/54, met een tijd van 2:46.900 bij een gemiddelde snelheid van 215,7 km/h.

Aan het einde van het Formule 1-seizoen 1955 behaalde Fangio zijn tweede Formule 1-coureurstitel op rij. Moss eindigde als tweede, waarmee de legendarische status van de W 196 R werd bezegeld.

De reputatie van de W 196 R was onberispelijk. In twee seizoenen had de W 196-serie – inclusief de tweezits 300 SLR (W 196 S) – drie kampioenschappen op zijn naam gezet in twee verschillende raceseries. Van de twaalf races in de Formule 1 won de W 196 R er maar liefst negen en daar kwamen nog eens twee overwinningen bij in races waarmee geen punten verdiend konden worden. Daarmee was hij goed voor elf overwinningen in veertien races.

In 1964 werd chassisnummer 00009/54 geschonken aan het Indianapolis Motor Speedway Museum en op zondag 30 mei 1965 officieel overhandigd aan de Indianapolis Motor Speedway Foundation. Bijna zes decennia lang werd de W 196 R gekoesterd en onderhouden door het IMS Museum. Af en toe werd hij uitgeleend voor belangrijke tentoonstellingen, zoals het Amelia Island Concours d’Elegance in 1996, de Canadian International Auto Show in 2003 en de grote heropening van het vernieuwde Petersen Automotive Museum in december 2015. Hoewel de racewagen tijdens prestigieuze shows te zien was waaronder onlangs op de Mercedes-Benz stand tijdens het Pebble Beach Concours d’Elegance 2024, is de auto nooit ingezonden voor jurering bij concoursevenementen.

De 00009/54 is een waar autosporticoon en een van de slechts vier bekende exemplaren met een compleet W 196 R-chassis dat aan het einde van seizoen 1955 werd voorzien van de fraaie, door Mercedes-Benz in eigen fabriek gebouwde stroomlijncarrosserie. Deze racewagen is pas de tweede W 196 R die ooit aan particulieren is aangeboden, en het eerste exemplaar met de stroomlijncarrosserie. Hij wordt gepresenteerd in de Monza-kleuren van de Italiaanse Grand Prix van 1955 en gedocumenteerd met een schat aan historisch materiaal.

Klik hier voor meer informatie over de samenwerking met Indianapolis Motor Speedway en de auto’s die worden aangeboden tijdens de veiling.

Over het Indianapolis Motor Speedway Museum

Het Indianapolis Motor Speedway Museum presenteert meer dan een eeuw autosportgeschiedenis en heeft als doel om de geschiedenis achter de Indianapolis Motor Speedway en de Indianapolis 500 te eren en te koesteren. Sinds de opening in 1956 demonstreert het IMS museum de innovatiekracht en culturele betekenis van de racerij op de Indianapolis Motor Speedway. Wat begon met slechts twaalf tentoongestelde auto’s, is uitgegroeid tot een van ‘s werelds beste collecties racewagens en artefacten – met meer dan 55.000 tentoonstellingsstukken en meer dan 150 voertuigen. Het IMS Museum prikkelt de nieuwsgierigheid en laat bezoekers de rijke geschiedenis ontdekken en de traditie ervaren.

Over RM Sotheby’s

RM Sotheby’s is qua totale verkopen ‘s werelds grootste veilinghuis van verzamelaarsauto’s. Met meer dan veertig jaar ervaring biedt RM met zijn verticaal geïntegreerde serviceaanbod – van veilingen (live en online) en particuliere verkoop tot estate planning en financiële dienstverlening, gecombineerd met een deskundig team van autospecialisten en een internationale aanwezigheid – een onovertroffen service aan autoverzamelaars over de hele wereld. RM Sotheby’s is momenteel verantwoordelijk voor zes van de tien meest waardevolle auto’s die ooit via een veiling zijn verkocht.

Over Mercedes-Benz Heritage GmbH

‘Heritage creates future’ – volgens dit motto is Mercedes-Benz Heritage GmbH, als volledige dochteronderneming van Mercedes-Benz AG, verantwoordelijk voor het volledige scala aan historische thema’s met betrekking tot het merk. Mercedes-Benz Heritage GmbH bestaat uit de vier organisatorische units Mercedes-Benz Museum, Mercedes-Benz Classic Center, Mercedes-Benz Archives & Collections en Mercedes-Benz Classic Club Management.