De dromen van de tifosi over totale overheersing door de steigerende paarden werden echter weggespoeld toen het grillige weer zich ermee begon te bemoeien.
Toen rond 17.40 uur de eerste regendruppels uit de leigrijze lucht begonnen te vallen, moesten de teams snel hun strategie bepalen. Verschillende hypercars – zoals de #51 Ferrari, de #4 Porsche en de #7 Toyota – schakelden al heel vroeg over op natweerbanden. André Lotterer, die Laurens Vanthoor al had afgelost, koos voor dezelfde keuze voor de #6 Porsche 963. Het bleek de verkeerde optie te zijn. Dit was het moment waarop Kubica tot zijn recht kwam. De #83 499P was de enige die geschoeid was met zachte slicks. Toen de baan opdroogde, nam Robert Shwartzman het over van Kubica en vertrok. Zijn voorsprong nam gestaag toe, ronde na ronde.
Zaterdagavond gooide opnieuw roet in het eten. Even voor tien uur keerde de regen terug en volgde een reeks pitstops. Opnieuw koos AF Corse de juiste strategie voor de #83. Hij schakelde snel over op Michelins voor nat weer – zoals de #5 Porsche 963 – en in de aanhoudende regen begon de #83 Ferrari 30 seconden sneller te rijden dan zijn gladde rivalen. Om 22:37 sloeg het drama echter toe. Kubica kwam aanvliegen achter de #15 BMW M Hybrid V8 bestuurd door Dries Vanthoor. De Belg was niet van plan om ingehaald te worden, want in de eerste ronde blijven zou doorslaggevend kunnen zijn als de Safety Cars in actie zouden komen. De onvermijdelijke botsing stuurde de Duitse hypercar de barrière in. Vanthoor klauterde eruit, zijn race was voorbij. De stewards vonden Kubica schuldig aan het rangeren van zijn tegenstander en legden een straf van 30 seconden op die bij de volgende pitstop moest worden uitgezeten. De straf, die om 00.30 uur werd uitgedeeld, duwde de gele Ferrari naar beneden in het klassement. Het was niet meer helemaal bovenaan de lijst te zien. Toen Yifei Ye in de pits stopte en er rook onder de auto vandaan kwam, was de wedstrijd van de #83 Ferrari 499P voorbij.
Het lange wachten
Op dat moment kreeg een drievoudige strijd tussen Porsche Penske Motorsport, Toyota Gazoo Racing en Ferrari AF Corse vorm.
De enige inzending van Isotta Fraschini maakte een prima debuut, maar kon niet wedijveren met de leiders in de klasse. De Lamborghini SC63’s hebben een grote betrouwbaarheid getoond, maar liepen ver achter. BMW was nooit in staat om de 25e verjaardag van de overwinning van de V12 LMR op de best mogelijke manier te vieren. De #15 M Hybrid V8 werd uitgeschakeld door een botsing met de #83 Ferrari 499P. De #20 was vanaf het begin niet op dreef, met verschillende technische problemen.
De hoop van het thuisfront werd zaterdagavond de bodem ingeslagen toen beide Alpine A424’s motorpech kregen en Peugeot na minder dan drie uur van de race uit de leidende ronde viel.
Van de twaalf hypercars die om middernacht aan de leiding gingen, was het de #8 Toyota GR010-Hybrid van het Toyota Gazoo Racing-trio Sébastien Buemi/Brendon Hartley/Ryo Hirakawa die het veld de hele nacht zou leiden. Alle officiële tijdschema’s van 01:00 tot 09:00 uur toonden de Japanse machine bovenaan. Zou Toyota van de ene op de andere dag de basis leggen voor een solide overwinning, in overeenstemming met de pure traditie van de 24 uur van Le Mans? Nee. Timingsheets vertellen niet het hele verhaal. Ze onthullen de onvoorspelbaarheid van deze jaargang 2024 niet.
Het trio Ferrari-Porsche-Toyota bracht de nacht door met het observeren van elke beweging van elkaar. Maar kijken is alles wat ze konden doen. Ze konden niet handelen of vechten. Le Mans ’s nachts is vaak magisch, maar dit jaar was het gewoon verschrikkelijk nat. Race Control haalde de Safety Cars weer tevoorschijn. Le Mans stond on hold, maar de release zou des te lekkerder zijn.
De chauffeurs waren als gekooide leeuwen, wachtend om vrijgelaten te worden, zodat ze op hun prooi konden jagen. Niet inhalen, geen aanvallen. Discipline was aan de orde van de nacht. Het draaide allemaal om het besparen van brandstof en het vermijden van fouten op het circuit en in de pits. Sommige coureurs praatten met hun team om de eentonigheid te verslaan. Anderen waardeerden de rust, zij het tijdelijk. De sprint werd hervat.
De laatste shootout
Zeven uur voor het einde reden nog 11 auto’s aan de leiding en konden ze nog steeds hopen op de overwinning. De regen hield op, de strijd was intens in deze kopgroep, met schermutseling na schermutseling.
Niet alle fabrikanten waren opgewassen tegen de strijd. Cadillac verloor twee auto’s. Een olielek op de #3 Cadillac V-Series.R (Sébastien Bourdais/Renger van der Zande/Scott Dixon) en een spectaculair ongeval voor Pipo Derani in de #311 Cadillac V-Series.R.
Porsche leed er ook onder. Felipe Nasr in de #4 963 raakte de bandenmuur in Indianapolis. De #5 en #6 963 waren op dreef met het tempo, maar leken zich niet op hun gemak te voelen. De coureurs konden hun spel niet verhogen om de tienden af te breken die het verschil maken.
’s Middags ging het tempo omhoog. Antonio Fuoco’s 46e ronde was lange tijd de snelste in 3:29.208. Maar om 12:15 verbaasde Alex Palou (#2 Cadillac V-Series.R, Cadillac Racing) het publiek: 3:28.938 in ronde 253, voordat Kamui Kobayashi (#7 Toyota GR010 Hybrid) het in de volgende ronde overschaduwde (3:28.756).
De regen keerde terug voor een laatste bloei net voor 14:00 uur. Een paar plekken veranderden in zwaardere motregen in de eerste sector, van het rechte stuk naar de Daytona-chicane. Sommige barsten onder de druk. Brendon Hartley reed er in Mulsanne Corner vandoor met de #8 Toyota GR010 Hybrid na een duwtje van Alessandro Pier Guidi (#51 Ferrari 499P). Een Ferrari één-twee stond op het programma. Ten slotte splitste de #7 Toyota GR010-Hybrid van José María López/Kamui Kobayashi/Nyck de Vries de in het rood geklede Ferrari’s. Een voorsprong van slechts 14,221 seconden bij de zwart-wit geblokte vlag!
PORSCHE CLAIMT DE INAUGURELE LMGT3-OVERWINNING
|