In 2024 is het 120 jaar geleden dat Henry Royce en Charles Stewart Rolls in 1904 elkaar ontmoetten. Het tweede deel van de serie ‘Models of the Marque’ is een eerbetoon aan de Rolls-Royce 40/50 pk – de ‘Silver Ghost’. Rolls-Royce, dat in 1906 werd gelanceerd, bevestigde zijn legendarische prestaties in de grote motorproeven van het begin van de 20e eeuw de reputatie van Rolls-Royce als makers van ‘de beste auto ter wereld’.

• Een korte geschiedenis van de Rolls-Royce 40/50 pk – algemeen bekend als de ‘Silver Ghost’ – gelanceerd in 1906
• Legendarische prestaties in de grote motorraces van het begin van de 20e Century bevestigde de reputatie van Rolls-Royce als makers van ‘de beste auto in de wereld’
• Tweede in een serie ter ere van een mijlpaalmodel uit elk decennium van de geschiedenis van het merk, van de oprichtingsjaren in de jaren 1900 tot het hedendaagse Goodwood-tijdperk
• De geselecteerde auto’s vertegenwoordigen belangrijke ontwikkelingen op het gebied van ontwerp, constructie, engineering en technologie die invloed hebben op de producten van het merk vandaag
• 

“Van alle beroemde naamplaatjes die door Rolls-Royce-auto’s worden gedragen, Sinds 1904 zijn er maar weinig die zo gevierd, belangrijk, suggestief en blijvend als de ‘Silver Ghost’. Formeel gelanceerd in 1906 als de 40/50 pk, het was het eerste model dat de bijnaam kreeg van ‘de beste auto ter wereld’ die Rolls-Royce tot op de dag van vandaag behoudt, het stellen van niet te evenaren normen voor prestaties en betrouwbaarheid, Bewezen in de zwaarste straatritten van die tijd. Het was ook een verbazingwekkende commercieel succes, met bijna 8.000 exemplaren gebouwd in het Verenigd Koninkrijk en VS over een periode van 18 jaar – een onvoorstelbare levensduur van het product in de moderne tijd. Dat er nog zoveel Silver Ghosts in volle werking overleven orde te geven – en inderdaad regelmatig dezelfde prestaties te leveren die zij hebben geleverd meer dan een eeuw geleden – is een blijvend monument voor Henry Royce’s technisch genie.”
Andrew Ball, Hoofd Corporate Relations en Erfgoed, Rolls-Royce Motor Cars

In 1906, slechts drie jaar na de oprichting, Rolls-Royce was al een beetje het slachtoffer van zijn eigen succes. De vraag naar zijn auto’s was zo groot dat de line-up snel uitgebreid van de originele tweecilinder 10 pk met driecilinder 15 pk, viercilinder 20 pk en zescilinder 30 pk. Modellen. Henry Royce had zelfs de allereerste V8-passagier geproduceerd auto, bekend als de ‘Legalimit’ omdat de 3,5-liter motor onder de snelheidslimiet van 20 mph die toen van kracht was in Groot-Brittannië – slechts drie van deze zijn ooit gemaakt, en het blijft de enige Rolls-Royce model waarvan geen exemplaren bewaard zijn gebleven. Deze proliferatie van modellen weerspiegelden een trend in de luxe autosector, Concurrerende fabrikanten joegen op een steeds fijner gesegmenteerd klantenbestand.

Voor Rolls-Royce zorgde het echter voor een grote productie hoofdpijn, omdat veel onderdelen niet uitwisselbaar waren tussen modellen. Het probleem werd nog verergerd door het volstrekt prijzenswaardige beleid van Henry Royce van continue verbetering; Zijn voortdurende aanpassingen en verfijningen ging helemaal tot in de kleinste componenten. Hierdoor ontstond de variaties tussen – en zelfs binnen – productieseries, tot de dat vaak slechts een handvol individuele auto’s volledig identiek.

Zoals bij bijna elk productieproces, is meer complexiteit en Variabiliteit betekende hogere kosten. Dit was een gruwel voor de zeer scherpzinnige, commercieel gedreven Managing Director, Claude Johnson. Het hebben van besloot dat radicale verandering nodig was, stelde hij voor dat het merk zich zou concentreren op al zijn energie op het produceren van slechts één model. Charles Broodjes enthousiast mee eens, maar drong erop aan dat het op de marktsegment, waar Rolls-Royce al een reputatie als de allerbeste auto die er is.

Hoewel hij een meedogenloze perfectionist en onvermoeibare vernieuwer was, was Royce een meedogenloze perfectionist was ook een pragmaticus. Hij zag de logica van de benadering van één model en produceerde naar behoren een volledig nieuwe auto, de 40/50 pk

Zoals bij alle Rolls-Royce-modellen uit die tijd – en inderdaad tot de jaren 1950 – de 40/50 HP was een rollend chassis, waarop de Opdrachtgever heeft de carrosserie laten uitvoeren door een onafhankelijke carrosseriebouwer. Op zijn best hart was een nieuwe zescilinder, 7036cc motor (vanaf 1910 werd verhoogd tot 7428cc). Royce’s baanbrekende ontwerp effectief verdeelde de motor in twee eenheden van elk drie cilinders; Gecombineerd met een harmonische trillingsdemper aan De krukas – nog steeds een kenmerk gebruikt door moderne fabrikanten – hij elimineerde effectief de trillingen problemen veroorzaakt door resonerende frequenties die waren geteisterd zescilindermotoren tot dan toe.

Deze technische prestatie alleen al zou voldoende zijn geweest om maken van de 40/50 pk een historisch belangrijke auto. Maar dat was het wel het marketinggenie van Claude Johnson dat zijn onsterfelijkheid verzekerde.

Bij de introductie van de 40/50 pk werden nieuwe auto’s belast op basis van hun pk’s. Over het algemeen betekende dit een motor met een hogere waarde Auto’s trokken zwaardere rechten aan dan goedkopere modellen. Aangezien veel van de de krachtigere auto’s op de markt werden ingevoerd, binnenlandse Britse producenten te beschermen.

Om een universele basis voor deze belastingberekeningen te bieden, De Royal Automobile Club (RAC) ontwikkelde de ’tax horsepower rating’. Dit werd niet afgeleid van het werkelijke motorvermogen, maar door een esoterische wiskundige formule op basis van drie motormetingen, des te meer geheimzinnig wanneer uitgedrukt in de heersende imperiale eenheden: een veronderstelde mechanische efficiëntie van 75%; een gemiddelde cilinderdruk van 90 lbs per vierkante inch; en een gemiddelde zuigersnelheid van 1.000 voet per minuut. Sinds Deze verschilden van motor tot motor, in werkelijkheid was het resulterende cijfer was bijna volledig willekeurig, maar kon door fabrikanten worden toegepast en bureaucraten. Met behulp van deze formule werd de nieuwe Rolls-Royce belastingtarief door de RAC op 40 pk; in feite ontwikkelde het er 50. Vandaar het kreeg bij de lancering de prozaïsche aanduiding ’40/50 HP’, dus klanten zouden weten welk bedrag van de rechten ze zouden moeten betalen en hoeveel stroom ze konden verwachten.

Als ingenieur voelde Royce zich hier waarschijnlijk redelijk comfortabel bij functionele naamgevingsconventie, maar niet zo Claude Johnson. Aan zijn showman’s geest, het ontbrak aan onderscheid, resonantie, romantiek en glamour; en het is zeker niet gelukt om de wenselijke, de beste auto in zijn klasse, bedacht door Charles Rolls.

Dienovereenkomstig werden ongeveer 50 van de vroege auto’s op passende wijze imposante namen, hetzij door Johnson, hetzij door hun trotse eigenaren. In een geïnspireerd moment, noemde Johnson het twaalfde chassis, nummer 60551, de ‘Silver Ghost’, als eerbetoon aan zijn bijna bovennatuurlijke rust en vlotte rit. Zilver geverfd en versierd met verzilverd beslag, het werd op grote schaal tentoongesteld door Rolls-Royce op autoshows, en Silver Ghost zou de naam worden waaronder de 40/50 HP werd algemeen bekend, zoals het nu is.

Maar chassis 60551 was meer dan alleen een paradepaardje. Op de op de weg, domineerde het de slopende, spraakmakende betrouwbaarheidsproeven die vertegenwoordigden het toppunt van autorijden in die tijd en waren dus centraal in Johnson’s meedogenloze promotionele activiteiten. In het proces, deed het misschien meer dan enig ander vroeg Rolls-Royce-model om de internationale reputatie van het merk op het gebied van prestaties te vestigen en technische uitmuntendheid.

Het buitengewone succes begon met de Schotse 1907 Reliability Trial, waarbij het zo’n 2.000 mijl aflegde zonder een enkele storing, waarbij de enige vertraging een minuut is om een Gesloten brandstofkraan. Onmiddellijk daarna legde hij 15.000 mijl af non-stop, dag en nacht rijden, behalve op zondag, Wereldrecord voor continu reizen.

In 1911, gedreven door zijn eigen streven naar perfectie en dat van Johnson onverzadigbare honger naar publiciteit, onthulde Royce een nieuwe versie van de Zilveren Geest. Bekend als het type ‘London to Edinburgh’, werd het ontworpen voor de vlaggenschipbetrouwbaarheidsproef van de RAC, een retourrun van bijna 800 mijlen tussen de twee hoofdsteden. In een tijdperk lang voor snelwegen route bestond vrijwel geheel uit slecht geasfalteerde A- en B-wegen; Aan Om de uitdaging nog groter te maken, stonden de auto’s van start tot finish in de hoogste versnelling.

Chassisnummer 1701 won het evenement met een gemiddelde snelheid van 19,59 mph, wat een toen ongehoorde brandstofefficiëntie van meer dan 24 mpg oplevert. Om te bewijzen dat het op geen enkele manier was gewijzigd, bereikte het 78,2 mph op een snelheidstest van een halve mijl die kort na de proef werd uitgevoerd; later dat jaar, Uitgerust met een lichtgewicht gestroomlijnde carrosserie, bereikte hij 101,8 mph bij het legendarische Brooklands-circuit in Surrey, en werd het eerste Rolls-Royce in de geschiedenis om de 100 mph te overschrijden.

Maar misschien wel de grootste sportieve triomfen van de 40/50 HP kwamen binnen 1913. Een ‘fabrieksteam’ van drie Silver Ghosts, plus één privé ingeschreven auto, allemaal speciaal geprepareerd volgens dezelfde specificatie voor de ontberingen van endurance rijden op hoge snelheid, behaald als eerste en derde plaatsen in de Alpenproef van dat jaar, die startte en eindigde in Oostenrijk. Klanten vroegen onmiddellijk om een Silver Ghost-aanbod vergelijkbare prestaties, dus bracht Rolls-Royce een productiemodel uit van de wedstrijdauto’s; formeel de Continental genoemd, werden deze over het algemeen bekend als ‘Alpine Eagles’. De Continental zelf scoorde vervolgens een historische overwinning in de inaugurele Spaanse Grand Prix, gedreven door de nieuwe benoemd tot Rolls-Royce-agent voor Spanje, Don Carlos de Salamanca. Zijn overwinning met drie minuten hielp Rolls-Royce in een Spaanse markt die lange tijd werd gedomineerd door Franse merken.

Deze foutloze prestaties, samen met de rust en soepelheid van de werking die impliciet in zijn naam besloten ligt, verzekerde de Silver Ghost’s reputatie als ‘de beste auto ter wereld’. Het bleek een enorm commercieel succes voor Rolls-Royce, met 6.173 gebouwde exemplaren in Groot-Brittannië, en nog eens 1.703 in de Amerikaanse fabriek van het merk in Springfield, Massachusetts, tussen 1907 en 1925.

Dankzij deze relatief grote volumes over een lange productie run, heeft de Silver Ghost een van de grootste overlevende populaties van vroege Rolls-Royce modellen. Deze lange levensduur is een bewijs van Royce’s techniek en de bouwkwaliteit van het merk. Nog indrukwekkender, is echter dat sommigen nog steeds in staat zijn tot de prestaties die ze bereikt wanneer nieuw. In 2013 werden 47 Silver Ghosts, waaronder een van de oorspronkelijk team, volgde de 1.800 mijl lange route van de Alpenfahrt van 1913, terwijl in 2021 chassis 1701 zijn recordbrekende Londen-Edinburgh; opgesloten in de hoogste versnelling, net als het 110 was geweest jaar eerder.