PILOTI, CHE GENTE
De ‘Discover Ferrari – Pavarotti Land’ daguitstap is een van de vele formules die je laten kennis maken met de wereldberoemde Motor Valley in de Italiaanse provincie Emilia Romagna. Het programma omvat een bezoek aan het Museo Ferrari in Maranello, het Museo Casa Enzo Ferrari in Modena, de villa die eigendom was van Luciano Pavarotti en een aantal producenten van streekproducten zoals Lambrusco en aceto balsamico.
Het bezoek aan wijnproducent Giacobazzi in Nonantola, inclusief een wijndegustatie, was op zich al bijzonder leerrijk (en lekker!), maar de verrassing voor mij, als autoliefhebber, was toch wel de kleine expositieruimte waarin geen wijnvaten of wijnbouwwerktuigen te zien waren, maar onder meer een Ferrari F138 F1, een Lotus-Lamborghini F1 (ex-Ayrton Senna), een Lamborghini Murcielago LP650-4 Spider, een Fiat Topolino en een Maserati Mistral. Het meest opvallende item was een sculptuur die een plaatsje had gekregen tussen een lichtblauwe Ferrari 400 en een rode Ferrari Testarossa. Het is een driedimensionale weergave van een foto die dateert uit juli 1980 en waarop je Il Commendatore en Gilles Villeneuve een joviaal gesprek ziet voeren in de pits van het circuit van Imola waar de Ferrari T5 Formule 1 werd getest. Foto’s waarop een breed glimlachende Enzo staat afgebeeld, zijn zeldzaam en ook die sculptuur is een getuigenis van zijn, dankzij Villeneuve, herwonnen positieve ingesteldheid waardoor hij besloot om na jaren van afwezigheid toch weer op de racecircuits te verschijnen. Enzo Ferrari beschouwde Villeneuve als de echte opvolger van de legendarische Tazio Nuvolari en de hechte band tussen beiden was veel meer dan louter professioneel maar berustte op echte vriendschap en een gedeelde passie voor het racen. Volgens omstaanders die er die dag bij waren, voerde Enzo het gesprek in het Frans als teken van respect voor de Frans-Canadese piloot. In 1980 was Villeneuve, bijgenaamd l’Aviatore, volop zijn carrière als Scuderia Ferrari-piloot aan het uitbouwen, een carrière die abrupt zou eindigen in die fatale kwalificatieronde op het circuit van Zolder in 1982…
De reputatie van ‘roekeloze’ rijder die Villeneuve met zich meesleepte, was natuurlijk het gevolg van zijn bloedstollende exploten tijdens de Grote Prijs van Nederland op Zandvoort in 1979 en de Grote Prijs van Engeland op Silverstone in 1981, de recordtijden die hij neerzette om vanuit zijn woonplaats in Monaco over de weg naar Maranello te rijden aan het stuur van zijn Ferrari 308 en de sterke verhalen van hen die het ‘genoegen’ hadden om als passagier in zijn Agusta-helikopter mee te vliegen. We mogen echter niet vergeten dat hij ook een uitzonderlijk getalenteerde piloot was, zoals bleek uit zijn memorabel duel met René Arnoux tijdens de eindronden van de Grote Prijs van Frankrijk in 1979, zijn magistrale overwinning in de Grote Prijs van Monaco 1981 en de manier waarop hij erin slaagde om 65 ronden lang te weerstaan aan de druk van vier achtervolgers en als eerste over de finish in de Grote Prijs van Spanje van datzelfde jaar te rijden.
Op de foto’s uit die tijd zie je duidelijk de rood/witte letters GIACOBAZZI op de race-overall van Villeneuve en dat is geen toeval, want op een dag kreeg Antonio Giacobazzi een telefoontje van Enzo met de vraag of hij de persoonlijke sponsor van zijn piloot wilde worden. Zo’n aanbod kan je moeilijk afslaan en dus kwam het merk Giacobazzi volop in de kijker te staan in de wereld van de Formule 1, mede dankzij de talrijke affiches langs de Formule 1-circuits en de flessen Gran Premio Spumante die op het winnaarspodium aan de piloten werden gegeven. Met de jaren groeide er een unieke vriendschapsband tussen de Giacobazzi-familie en Gilles, zijn vrouw Joann en de kinderen Jacques en Melanie. Antonio Giacobazzi was vooral onder de indruk van de eerlijkheid en openheid waarvan Gilles blijk gaf in zijn sociale contacten. De vriendschap tussen beiden was zo groot dat Antonio besloot om het sponsorcontract voort te zetten ook na de dood van Gilles en contact te blijven houden met diens zoon Jacques. De Giacobazzi-familie bezit de grootse verzameling Villeneuve-memorabilia ter wereld en die omvat twee Formule 1 Ferrari’s (T4 en 126 C1), foto’s, F1-koetswerkdelen, posters, overalls en helmen.
De lichtblauwe Ferrari 400 diende als persoonlijk vervoermiddel van Enzo en was uitgerust met de optionele handgeschakelde versnellingsbak. Later werd Antonio Giacobazzi eigenaar van de auto en herhaaldelijk leende hij die uit aan Gilles, vooral in 1981 en 1982, toen deze laatste vaak met zijn helikopter overkwam vanuit Monaco. Gilles had de Ferrari ook geleend om zich naar het circuit van Imola te verplaatsen in 1982 en pas dertig jaar later vond Antonio’s zoon Jonathan in het handschoenkastje de verkeersboete van 12.000 lire die Gilles die dag had gekregen…
Kan het nog Italiaanser als je tijdens een bezoek aan een regionale wijnproducent plots in een ‘schrijn’ als eerbetoon aan een van de grootste Formule 1-piloten ooit komt te staan ?
