Restaurant d’Hoeve St Michiels Brugge
Het was alsof we terugkeerden in de tijd. Niet minder dan 30 jaar geleden hadden we in dit restaurant, nog als jobstudent een paar klusjes gedaan . Dus meteen was de toon gezet. In wezen is er in het restaurant nog niet veel veranderd. De zoon nam over van de vader. De keuken, de betere “Vlaamsche burgerkeuken” . Het publiek de burgers van de omliggende gemeente die er een lekkere zondagmiddag komen doorbrengen. Veel meer moet hier niet gezegd worden. Je kan er aan de kaart eten, maar het menu met keuze uit een 6 tal voor- , hoofdgerechten en dessert voor 38.00€ met apero voldeden prima , zelf koos ik voor de ribstuk als hoofd, ons “madam” voor de slibtong beiden van prima kwaliteit en supervers. Prima adres, in de schaduw van Kinepolis, de groote cinema !!
Hotel Molenwiek Brakel Parike
Wie ook een beetje wielerliefhebbers is kent de “Vlaamse Ardennen” vanop de tv beelden. Ewel in ’t echt is het er nog mooier. Wij kwamen er terecht in Hotel Molenwiek, en konden daar genieten van een heerlijke lunch, eerlijk en streekgebonden. Na wat hapjes en een licht apero met “streekalcool ” was het slaatje met de eerste maatjes en goeie opener. Het hoofdgerecht was een echte topper. Een zacht gegaarde “Brakelse hoender” van eigen kweek met een verse groeten tomatensaus en krielpatatjes, succulent !!! Ook het nagerecht met huisgemaakt ijs , een slokje advocaat en ander lekkers, beslist aanrader. Kortom wie onbevangen en zonder poespas een heerlijk weekendje wil organiseren komt hier goed terecht .
Bistro De Schilder Brugge.
Brugge telt honderden restaurantjes, bistro’s, eethuisjes en culinaire tempels waar je naar eigen goeddunken en beschikbare euro’s je honger kunt stillen. Wij komen daarvoor op vrij regelmatige basis terecht in de sympathieke bistro “de Schilder” op één van de mooiste pleintjes van Brugge , het Jan van Eyck Plein. De talen die je hier hoort zijn zo divers als de klanten die hier binnenwaaien, maar ook de rasechte Bruggeling komt hier graag.
Op deze rustige zondagavond genoten wij van een vers gebakken zeetong van Zeebrugge, gemengd slaatje en verse frietjes , maar ook voor een stoofpotje van konijn of een lekkere steak kun je hier terecht. Een lekkere witte huiswijn vergezelde onze visjes en als na hadden we nog een plaatjes voor de creme brulée .
Hotel du Midi La Roche
Het was op één van die zeldzame zonnige dagen van augustus, dat we ons beroepshalve weer in La Roche bevonden. Daar belandden we wegens veel vergaderd met “knorrende maag” in het restaurant van Hotel du Midi . Je vindt het sympathieke adresje net even buiten de grootste drukte van het toeristische centrum van het Ardennen stadje. Wat mij betreft beslist de moeite om de wandeling te maken tot het eethuis tegen de rots.
Het restaurant staat werkelijk tegen de rotsen aangebouwd, fenomeen die je merkt aan de “wijnkelder achter glas” die werkelijk in de natuur rots is uitgehouwen. De toon is meteen gezet en gezamelijk opteren we voor het menu. Dat blijkt al meteen een schot in de roos met de huisgemaakte eendeleverpaté met gegrilde brioche die ons al voorgerechtje word gepresenteerd na de 3 hartige hapjes. Het tussen gerecht is een perfect gegaarde baars met zijn garnituur en voor het hoofdgerecht krijgen we een “knuistje van het lam met peulvruchten” geserveerd alles mooi op smaak en vers. Daarbij passende wijnen werden met zorg en in ruime mate geserveerd door het attente personeel.
Kortom een adres die wij eenieder kunnen aanraden, bovendien is de verhouding prijs/kwaliteit hier in een mooi en zeer betaalbare balans voor de aangeboden kwaliteit.
Wie hier even langer wil ver”blijden” kan in één van de 8 hotelkamers terecht.
Resto Zeezicht Blankenberge
Waar beland je, als je werkende jobstudentes moet afhalen na een zware dagtaak, in een of ander resort waar de jongeren zich te buiten gaan aan surfen, kiten, “snowboarden” op het strand??? en andere exotische toestanden? Blankenberge !! Jawel en waar spreek je dan af? Heel simpel bij Luc en Pascal, broer en zus, vrienden van jaren die nu al een tijdje op de dijk van Blankenberge het “Zeezicht” uitbaten. Wat een cliché hoor ik sommigen denken, en dat kan best zijn.
Maar ik wij genoten er wel van de Beste porties “mosselen met verse Belgische frietjes” in jaren. Meer moet ik hier niet vertellen. Of toch, ook de ander verse vis bereidingen mogen er zijn en de ongedwongen sfeer doet de rest. Kleine tip als u zich als supporter van”Clubtje ” bekent hebt u al een stapje voor … Barcelona mag ook :-))
Bistro de Spiegel in Damme.
Toen ik zelf nog op de markt van Damme resideerde , woonde in dit imposant gebouw een nazaat van Constant Permeke, de schilder waar in Jabbeke en prachtig museum aan gewijd is. Ook hij kon aardig met verf en penseel overweg maar hij was ook een liefhebber van de “geneugtes des levens” en ik ben er zeker van dat hij zou genieten van wat nu in de schaduw van het Damse stadhuis word op het bord gebracht.
Wij kregen op deze zonnige juli avond een tafelje aan het raam toegewezen net naast de bar en genoten zo van de gezellige drukte, in de bistro en op het marktpleintje, die we door het open raam overschouwden. Mijn beide dames , eega en dochter, genoten kennelijk van de twee kreefte bereidingen, eentje “belle vue ” en eentje gegrild met lookboter terwijl ik een ruime portie, in de zaal bereidde steak tartaar, soldaat maakte met verse frieten en een slaatje. Den americain “levende vers” zoals ze hier plachtten te zeggen was perfect op smaak en is zeker een aanrader , maar dat zijn zeker nog wel andere items op de wisselende kaart. Bij dit dronken we bij hoge uitzondering eens een wijntje uit een ver land , waarvan ik de naam vergeten ben , maar het had iets te maken met een vogel …. Bistro de Spiegel
Hotel Soll Cress Sint Idesbald Koksijde.
Wie regelmatig langs onze Belgische kust struint is er zeker minstens al een keer gepasseerd : Hotel Soll Cress in Koksijde. Vorig jaar vierde de familie Vandamme de veertigste verjaardag van hun uitbating. Soll Cress, die door de jaren heen groeide en bloeidde en nu beschikt over een prima infrastructuur met alle moderne items die een hotel behoeft en daarbovenop een super uitgerust wellness center.
Over de keuken willen we kort zijn. We vonden in de brochure van het hotel de perfecte omschrijving : “Traditionele keuken , waar de verfijning en de kwaliteit, in de eenvoud en de versheid van de producten zit, met liefde bereid. Zoals bij moeder thuis…
Wij genoten er van een verse garnalensalade, een meer dan prima zeewolffilet met preiroomsaus en een vol smakende verse chocolademousse. Dat alles overgoten met een jawel Belgische !! Pinot Gris van de Monteberg . Dit is wat wij leuk vinden !!!!
De Damse Poorte in Damme .
In familieverband naar de stembus trekken om onze favoriete politica’s een rood bolletje te geven, resulteert automatisch tot de conclusie dat er niemand thuis was gebleven om voor eten te zorgen. Daarom dan maar de steven gewend naar het “stadje aan de vaart” waar diverse culinaire geneugten u kunnen verleiden. Deze keer kwamen we terecht op het terras van de Damsche Poorte.
Het is een van die traditionals van het stadje waar “Frans” de plak zwaait in de keuken en waar degelijk en goede kwaliteits gerechten in Vlaamse porties op tafel komen. Op onze tafel verschenen respectievelijk een bereiding van “konijn met pruimen” de “vispannetjes met kreeftensaus” en de gegrilde ribbetjes op zijn “Frans” . Alles ruim bemeten en ongedwongen aan tafel geserveerd, waardoor je vrolijk word. Het terras op zich is een haven van rust midden het bezige stadscentrum op zondag.
Pip Margraff in Sankt- Vith.
Het was de eerste keer dat ik in Sankt Vith op bezoek was, en in dit stukje Duits sprekend België, had ik verwacht in een ingeslapen klein dorpje aan te belandden. Je maakt , bij het horen van bepaalde namen en de connecties die je er aan verbind meestal een voorstelling van iets die wat blijkt helemaal anders uitpakt. Sankt Vith blijkt helemaal geen klein dorpje te zijn, verborgen op de grens met Duitsland , maar een levendig en vibrerend stadje waar de winkelstraten vol toeristen loopt, die zich in verschillende talen uitdrukken met opvallend veel “Hollands”. Ook de Pipp Margraff blijkt een bruisende plaats te zijn waar heelwat mensen afspraak hebben in de taverne met aangrenzende bistro of in het klassiek maar bijzonder welingericht restaurant. Ook het hotel, 25 kamers, beschikt over het nodige comfort en herbergt oa. ook een indoor zwembad.
Over de keuken kunnen we kort zijn dagvers, seizoensgebonden klassiekers. Wij genoten er onder andere van de eerste asperges met gerookte zalm en mousseline . Klassevol op tafel gebracht en we lieten dit vergezellen door een pittige Pinot d’Alsace. Het dessert en de koffie na, vergezeld van zoete hapjes waren uitstekend.
Dus mocht u om een of andere reden in Sankt Vith verzeild raken dan is PIP Margraff een aanrader.
De Belair restaurants in Oostende
Op zoek naar een “snelle hap” of een lekkere “dagschotel ” in Oostende ? Dan geef ik u graag deze tip mee: parkeer u automobiel op de parking van de luchthaven en begeef u naar de “Belair” cafetaria in het luchthaven gebouw . U kunt er genieten van een hele reeks kleine en grotere gerechten die op een eerlijke manier en vers bereid worden. Zelf at ik er een “tomaat garnaal”met frieten en een super lekkere Rodenbach. Verse garnalen , een gepeld tomaatje en verzorgd slaatje en vers gebakken frietjes . Ons “Madam” ging voor garnaalkroket en vond ook die zeer correct… Ondertussen koos een 737 het luchtruim , gratis spektakel, correcte bediening lekker eten en betaalbaar “meer moet dat niet zijn. Indien gewenst kun je er ook restaurantgewijs genieten in de aparte ruimte . Daar ook genoten we eerder al van een zeer correcte en gesmaakt etentje .
De Oesterput “Vruchten van de Zee”
We liepen al een eindje met de gedachte “als t’even lukt, moeten we nog eens naar Blankenberge”. Omdat daar een beetje verscholen achter de jachthaven een “schuur” staat waar culinaire lekkernijen uit de zee in grote getallen de weg naar de klant vinden. Wij hadden geluk en konden genieten van een zonnige zomerse zondagavond waardoor we een plaatsje vonden op het terras . Het is er altijd een drukte van jewelste en je ziet dan ook een bont allegaartje van kusttoeristen arriveren, die allen willen genieten van de diverse zeegerechten, en ze hebben gelijk.
Onze optie was simpel: een royale zeevruchtenschotel met half kreeftje. Je bent zonder probleem minstens een uurtje zoet om , de kreukels ,garnalen , oesters, gambas enz.. soldaat te maken. Je mag dan voor een keer met je vingers eten, het is er supervers lekker , een glaasje “Moet et Chandon” de perfecte begeleider. Meer moet dat niet zijn om zijn zondag gezellig door te brengen ……
“Auberge le XIXieme”
**Het was ondertussen al weer een tijdje geleden dat we onze voeten onder tafel schoven en om daarvoor dan nog in “Hensies-Thulin” terecht te komen, kan eerder verwonderlijk klinken. Maar vergis u niet, in dit kleine sluimerende dorp in de schaduw van de Franse grens en de Franse stad Valenciennes kan men terecht voor meer dan een “lekkere hap”.
Pal op het marktpleintje staat de “Auberge le XIXieme” waar de broers Dupont en hun team u verwelkomen. Een kop koffie en frisse pint, een verzorgde dagschotel of een zacht bed ? Het kan allemaal in deze afspanning in Henegouwen.
Wij genoten op die zonnige middag van enkele succulente specialiteiten van hoge kwaliteit. Als voor, een slaatje met trio van gemarineerde zalm, tonijn en jacobsmossel, supervers en precies op smaak met roze pepertjes limoen en verse kruiden. Als hoofdgerecht werd unaniem geopteerd voor een klassieker de “Tete de veaux” of al het lekkers van de kalfskop. Misschien niet altijd evident maar hier met verse groenten en en een gelieerde vinaigrette op smaak gebracht bleek het algauw een gerecht in de categorie ” veau… le détour”.
Bij voorgerecht kwam een mooie witte Graves het gerecht vervoegen, bij de kalfschotel opteerde patron Etienne voor een Saumur Champigny, niet te verbeteren keuze. Het dessert een keuze van vers gebak , zal ons bijblijven voor zijn speculoosmousse en de krokant van chocolade.
Besluit : In “Hensies-Thulin” zit verborgen een zeldzame parel. Auberge le XIX , grand place 2- 7350 Hensies Thulin
info@auberge-le-xix.be
Hotel du Moulin
Net voor de eerste sneeuw over de Ardennen dwarrelde kwamen we terecht in Ligneuville (Malmedy) . Vanuit onze thuisbasis kun je al niet veel verder door ons Belgenlandje rijden, maar het was beslist de moeite, laat dat alvast duidelijk zijn.Martina en Jean Goire maken van het Hotel du Moulin een bijzondere plek waar het prettig toeven is. Het Hotel heeft al een lange geschiedenis achter de rug en zelfs Napoleon zou er ooit gelogeerd hebben. Maar daar is binnen niet veel meer van te merken. Martina, van opleiding binnenhuisarchitecte, maakte van het interieur een bijzondere plek. Moderniteit en klasse werden gecombineerd met de huiselijke gezelligheid van het eeuwenoude hotel.In het restaurant zwaait Martina ook de scepter, terwijl Jean zich uitleeft achter zijn fornuis. Hier ook zou je kunnen spreken van een perfecte mix van klassiek keuken met moderne touch. De Hazepepers waren alvast van de beste die ik ooit mocht proeven en ook het dessert: een gratin van peer, was van een succulentie om U tegen te zetten. Wijngewijs aperitiefden we met een Duitse Riesling van een bevriend wijnbouwer en zetten we onze maaltijd verder met een goede rode Roussilon. Spijtig dat we nog dezelfde dag weer thuis werden verwacht een langer verblijf zou ons zeker nog meer heerlijkheden hebben opgeleverd. Dus hebben we het Hotel du Moulin alvast in onze agenda met stip aangeduid.
Hotel du Moulin, B4960 Ligneuville 080-570081 moulin.ligneuville@skynet.be
“Hostellerie la Claire Fontaine”
Wannneer de bladeren van de bomen vallen en alle kleuren naar bruin en donker neigen trekken nogal wat landgenoten richting Ardennen. Voor de wandeling in de bossen, maar zeker voor de gastronomische wildmenu’s en andere heerlijkheden van onze “Waalse Vrienden”. Zo ook wij, die beroepshalve naar “La Roche en Ardenne” trokken en daar na een werkvergadering terecht kwamen in “Hostellerie la Claire Fontaine” voor een zeer gesmaakte middaglunch.Het was niet de eerste keer dat wij ons daar tegoed deden aan de heerlijkheden die de ploeg rond Michel Son, de heer des Huizes, op ons bord toverde. En ja hoor, weeral eens overheerlijk.Daar aan de boorden van de Ourthe werden we eerst verwend met een bijzondere “Vouvray” Brut als apero, vergezeld van enkele lekkere hapjes.Als voor kregen we een klassieker, “koninginnehapje”, al was de vulling hier filet van fazant en verse boschampignons: succulent. Het hoofgerecht bestond uit een filet van “biche” met pepersausje en een keure aan wintergroenten. Voor vingers en duimen ….. en dat alles overgoten met enige witte Rully en Rode Mercurey, van een vriend in de Bourgogne. Je zou voor minder richting La Roche tuffen. Het dessert was een keuze van chocoladehapjes , als daar zijn mousse, “fondante” en tiramisu vers uit eigen keuken. Conclusie: “La claire Fontaine” kon ons weeral eens bekoren met zijn gesmaakte en overheerlijke gerechten die op uiterst proffessionele manier aan tafel worden gebracht, volgens de tradities van het echte gastheerschap. Zonder meer een aanrader als u eens in de Ardennen wil gaan “sejourneren” maar ik zou aaanraden maak er meteen een weekendje of een midweek van, je vindt er zeker genoeg mogelijkheden in de streek om enkele dagen ontspannen bezig te zijn. Het Hotel biedt alle comfort en “Michel” en zijn team zullen u zeker kunnen helpen tijdens uw verblijf.
La Claire Fontaine , route de Hotton 64 -6980 La Roche en Ardenne logis@clairefontaine.be
De “Siphon”
Deze keer belandden we in Oostkerke Damme . De “Siphon” zal bij heelwat mensen wellicht een belletje doen rinkelen en velen onder ons hebben er zeker al minstens één keer de benen onder tafel geschoven. Wij kwamen er terecht op een verloren maandagmiddag en het leek wel of we vijftien jaar terug in de tijd stapten. Want van zolang moet het ongeveer geleden zijn dat ons vorig bezoek dateerde. De stoelen , tafels en de gehele inrichting zijn niet veranderd , het personeel loopt er nog altijd in de traditionele kelners uniform met gouden epauleten incluis, alleen is nu de dochter van de patron het ontvangstcomitée , maar de vriendelijke en discrete welkom is ook al onveranderd. Met flukse hand krijgen we een plaats toegewezen in de eerste zaal, wat ons meteen de garantie biedt een ruim overzicht te krijgen op het in en uitgaand publiek. Dat is ook al niks veranderd en bestaat uit een bonte mengeling van levensgenieters. En die zijn op het goede adres .De keuken kan misschien het best omschreven worden als ” traditioneel Belgisch”, supervers met een goede mengeling van vis en vlees, met het seizoen mee. De meeste klanten opteren voor de vermaarde palinggerechten en de op houtvuur geroosterde ribstukken. In het seizoen van het wild gaan ook de fazanten en hazeruggen vlot over de toonbank. Wij lieten ons gaan voor de garnaalkroketten en een garnalencocktail als voor en opteerden als hoofdgerecht voor de Ribstuk op het houtvuur (2pers) met Bearnaise . Alles kwam op dezelfde vlotte manier en zonder poespas op tafel een bleek van hoogstaande kwaliteit en bovendien perfect bereidt. Zo hebben we het graag. Over de wijnkaart nog dit , wie hier zijn gading niet vind is niet goed bezig. Een verbluffende selectie van grote wijnen en kleinere huizen maar allen aan relatief goede prijzen. Samengevat , lekker eten, mooie wijnen en redelijke prijzen , wat wil een mens nog meer?
Rest. Siphon , Damse vaart Oost 1, 8340 Oostkerke – Damme. www.siphon.be
De “Lekkerbek”
Zo kwamen we onlangs in de “Lekkerbek” terecht in Nieuwmunster ?? Geen paniek, je vindt de Lekkerbek gemakkelijk terug als je van Wenduine naar Den Haan rijdt in de onmiddelijke omgeving van het Sunparks vakantiepark.Je kunt er terecht op het terras, waar ook de kleinsten hun energie kwijt kunnen op de speeltuigen, voor bv. een Trappist of een frisse Rodenbach. Een snelle hap behoort ook tot de mogelijkheden.In het restaurant gaat het er echter veel rustiger aan toe , een sober interieur in verschillende grijstinten met een snufje Bordeaux deed ons meteen in de juiste stemming belandden: “relax max”;Aan de kaart vindt je al het lekkers uit de Zee,die is trouwens op wandelafstand, maar ook een lekker stuk vlees behoort tot de mogelijkheden.Wij lieten ons verleiden door een “carpaccio van struisvogelham” als voor, en kan het traditioneler, Kreeft “en Bellevue” als hoofdschotel. Beide gerechten waren zonder meer AF!!!, geen overdreven gedoe,geen show maar degelijk en bovenal lekker eten. Een ware “pro” achter het fornuis. Bij dit alles genoten we na enig overleg van een Spaanse witte wijn uit de Rioja. Nogmaals een ontdekking. Lekker eten een rustgevend interieur en een discrete efficiente bediening, wat kan een mens meer verlangen op een rustige zondagavond. De “Lekkerbek” staat vanaf nu met stip in onze agenda.
De Lekkerbek, Driftweg 10, 8377 Nieuwmunster (De Haan). www.de-lekkerbek.be